---

De naam Lebrija werd gegeven als eerbetoon aan de nagedachtenis van het illustere Spaanse personage Don Antonio Martínez de Cala y Xarana, beter bekend als Elio Antonio de Lebrija, een naam die de polyglot uit liefde voor zijn vaderland nam na zijn terugkeer uit de academische opleiding verworven aan de universiteiten van Florence, Rome, Bologna, Pisa en Padua, in Italië. Het was gebruikelijk dat grote persoonlijkheden in Europa de naam van hun volk als achternaam gebruikten (Erasmus van Rotterdam-Francisco de Asís-Fray Luis de León, Antonio de Padua en anderen.). Don Antonio Martínez maakte, net als de vorige, met zijn naam eer aan de zon, aan Italië en aan Lebrija.



Lebrija was de intellectuele zon die in de 15e eeuw in Spanje scheen. De grootste humanist van de Spaanse Renaissance van de eerste decennia van de 16e eeuw; Calderón de la Barca, Tirso de Molina, Santa Teresa, Miguel de Cervantes Saavedra en de schrijvers van de Spaanse Gouden Eeuw dronken ervan.



Auteur van vele werken; waaronder zijn beroemde Castiliaanse grammatica, gepubliceerd in 1.492. Het was het boek dat de katholieke vorsten nodig hadden om Castiliaans te studeren in de koninkrijken van Castilië, Aragon en Amerika. De veroveraars brachten het als een nachtkastje om de Spaanse taal te onderwijzen in het nieuwe koninkrijk Granada. Om deze reden was Lebrija historisch gezien de bekendste intellectueel in Spanje en Amerika ten tijde van de verovering.



Zijn biografen zeggen dat mensen uit Sevilla, Alcántara, Cádiz en zelfs uit Midden-Spanje, om hun landgenoot te eren, hun naam veranderden in Antonio de Lebrija omdat het de modieuze bijnaam was in de eerste helft van de 16e eeuw. Om deze reden kozen don Braulio Diettes en zijn volgelingen tijdig de naam Lebrija voor onze gemeente, ter ere van don Elio Antonio en zijn geboorteplaats, waarnaar veel generaties uit Cantabrië verwijzen.



Waarom don Elio Antonio niet in Amerika was



De versies van historici die naar Don Antonio de Lebrija verwijzen als een bezoeker van onze landen, stroken niet met het bestaan ​​van de Lebrijano. De verovering, landinwaarts, van de regering van Santa Marta-Coro, in opdracht van García de Lerma aan expeditionaire kapiteins, begon in 1527 en degene die het meest vooruitgingen, bereikte alleen het eiland Monpós en keerde terug naar Santa Marta. In 1534 stierf García de Lerma en werd vervangen door Fernández de Lugo. Hij hervatte het werk van de verovering van het binnenland met de expeditie van kapitein Gonzalo Jiménez de Quesada die op 5 april 1536 Santa Marta verliet en Tamalameque bereikte, een stad waar hij tot juli bleef. In oktober naderde hij de Tora (Barrancabermeja). In december nam hij de oostelijke Cordillera op zoek naar het zout dat de Yariguíes gebruikten om hun voedsel te kruiden en in augustus 1537 bereikte hij de savanne van Bogotá.



Kapitein Antonio de Lebrija, een inwoner van Alcántara, die Quesada's expeditie als penningmeester van het leger vergezelde, was een van de vele Antonios de Lebrija die, uit waardering voor don Elio Antonio, de veeltalige, zichzelf hernoemde met zijn naam. Om deze reden zijn in de stad Alcántara noch zijn naam, noch de heldendaden van deze man die voorkomt in het essay over het oude Cundinamarca en die generaal Juaquín Acosta aan de Nationale Bibliotheek gaf, niet bekend. Dit personage, volgens Mantilla Herrera (Lebrija Boek Pag. 33-34) was niet in Amerika vóór 1536, hij liep niet met Alfinger in een van zijn twee expedities en hij was niet in de landen van Santander die overeenkomen met het Guane-rijk.



De eerste achternaam Lebrija, van Spaanse afkomst, officieel gemaakt in Amerika, is die van Ana Lebrija de Alfaro, dochter van Bartolomé Lebrija, mogelijke zoon van Don Elio Antonio. Ze kwam Santo Domingo binnen op 5 mei 1564 met een vergunning van 5221 als Spaanse overheidsfunctionaris. Het verslag van de volledige chronologie van de verovering, in het Handboek voor Geschiedenis van Colombia van het Colombiaanse Instituut voor Cultuur, maakt het mogelijk te verzekeren dat Don Elio Antonio de Lebrija, ten tijde van Don Gonzalo Jiménez de Quesada in Amerika, niet meer leefde; hij werd geboren in 1441 in Lebrija en stierf in Alcalá de Henares in 1522



Evolutie van de gemeente



Sinds de institutionalisering van Llano de los Ángeles als gemeente, hebben Lebrija en haar hele grondgebied regelmatig ups en downs gehad in haar groei en ontwikkeling. Het is belangrijk geweest voor zijn landbouwproducten, voor de handel in tabak, kinine, koffie, suikerriet, ananas en citrus. Voor zijn houtproductie uit Cedrito, Cuzamán, Sardinas, La Victoria, El Centenario, El Líbano, La Girona en Marta, het vee uit Conchal, Vanegas, Chuspas en Provincia, Vega Rica, la Renta en Portugal. Voor de varkens- en pluimveeproductie in het centrumgebied van de gemeente. Zeer belangrijk in de jaren '30 en '40 van de vorige eeuw vanwege de culturele vooruitgang met de Normal School for Men, stadsscholen, Las Granjas Campesinas, de Portugal Home School voor de kinderen van degenen die verbannen zijn door de ziekte van Hansen en de gemeentelijke bibliotheek.



El Tirabuzón gaf hem het leven in de 19e eeuw; en de weg van Bucaramanga naar de stad in de jaren '20 en '30 van de vorige eeuw zorgde voor zuurstof; Maar de voltooiing van de snelweg naar Barrancabermeja en de aanleg van de spoorlijn naar Puerto Wílchez verkortten zijn adem. Het einde van de 20e eeuw en het begin van de 21e deden het herleven en de ontwikkeling ervan is vandaag belangrijker dan die van de gouden jaren van het verleden.



Ondanks het feit dat het land taferelen van vrede en oorlog heeft gekend, zijn de mensen altijd blij, optimistisch, hooghartig, proactief en met open armen uitgestrekt naar de bezoeker. De demografie schommelde in vele jaren, sinds het grondgebied Sabana de Torres omvatte, tussen 20 en 23 duizend inwoners. De stedelijke bevolking is snel gegroeid (8.854 inwoners) en de plattelandsbevolking blijft op meer dan 15.454. De nieuwe nationale volkstelling zal de bevolkingsgroei bevestigen. De velden zijn emporiums van groenten, fruitbomen, weilanden, vogels en vee.



De huidige Lebrija bloeit in zijn handel; Het heeft de overgang gehad van de site en de koloniale huizen naar het stedelijke modernisme van de restauraties. Waardeer de kanalisatie van het Las Raíces-ravijn, zijn park, zijn brede hoofdstraten en met voetpaden, de architectuur in overeenstemming met de groei van zijn commerciële en culturele leven, drukt uit dat de evolutie geleid door de populaire stemadministraties is aangekomen en dat hun regeringen willen zien en blijven zien dat hun vaderland wordt getransformeerd, gecultiveerd en verfraaid, zonder dat het koloniale uiterlijk volledig verdwijnt.



De luchthaven Palonegro, gebouwd voor de stad Bucaramanga en het grootstedelijk gebied, bevindt zich op het terrein van Lebrija. Nu al horen we elke dag met trots dat de stewardessen van de nationale luchtwegen die de landingsbaan bezetten niet spreken over de luchthaven van Bucaramanga maar over de luchthaven Palonegro van de gemeente Lebrija.



De gemeente Lebrija ligt in het midden van het stroomgebied van de Lebrija, dat behoort tot de belangrijkste hydrografische systemen van het departement Santander del Sur. In deze sector zijn er deelbekkens en microbekkens die een zijrivier zijn van het hoofdstroomgebied van de rivier de Lebrija, zoals het deelstroomgebied Lebrija Medio, dat bestaat uit het microbekken La Angula waarnaar de Las Lajas, La Aguirre, La Puentana stromen, La Tigra, La Lagunera, Piedra Azul en Torcoroma. Het microbekken van La Cútiga is het op een na grootste gebied van het deelstroomgebied van de Lebrija-rivier. Het deelstroomgebied ontvangt verschillende kleine zijrivieren van het dorp Montevideo die gegroepeerd zijn onder de naam Montevideo - Vanegas, allemaal met korte routes en in de winter kleine, zeer hoge kanalen. Van groter belang vanwege de stroming is het microbassin Vega de Pato, dat het water van het La Estrella-pad verzamelt en uitmondt in het Chuspas-pad. Met de naam Chuspas is een reeks kleine stromingen, permanent of niet, gegroepeerd die een eerbetoon zijn aan de Lebrija. Het scheiden van de gemeente van die van Sabana de Torres, stroomt de Las Doradas-stroom, die zijn naam dankt aan het microbekken.



Het deelstroomgebied Sogamoso Medio wordt bediend door de microbekkens Sucio, La Leona en La Negra - Pujamanes. Het microbekken van La Leona is vooral belangrijk vanwege de verschijnselen van massaverwijdering die optreden in het invloedsgebied, die een destabiliserende factor vormen voor de weg naar Bucaramanga Barrancabermeja. Het microbekken La Negra - Pujamanes is van bijzonder belang vanwege het potentieel van watervoorziening voor de bevolkingsconcentraties van de gemeente. Het hydrografische systeem van de gemeente komt overeen met het deelstroomgebied Lebrija-Alto, geïdentificeerd met de code 2319-6. Het meerjarige gemiddelde debiet berekend voor het bekken is 150,3 m3 / s en het meerjarige maximum is 462,9 m3 / s. Het onderste gedeelte van het bekken is overstroombaar.

Grenzen van de gemeente:

Lebrija grenst in het oosten aan de gemeente Girón; in het westen, met de gemeente Sabana de Torres; in het noorden met de gemeente Rionegro, en in het zuiden met Girón.

Totale uitbreiding: 549,85km2 (54985Ha) Km2

Uitbreiding stedelijk gebied: 2.4943 Km2

Uitbreiding landelijk gebied: 547.3557 Km2

Hoogte van de gemeentelijke zetel (meter boven zeeniveau): 1050 meter boven zeeniveau (masl)

Gemiddelde temperatuur: 23 ° C

Referentieafstand: 22 km van de stad Bucaramanga.

De economische activiteit in de gemeente Lebrija wordt in wezen ondersteund door de primaire sector van de economie, voornamelijk in de deelsectoren landbouw en veeteelt, waaruit bijna 80% van de bevolking zijn inkomen haalt. In een vergelijkbare verhouding levert de primaire sector de grootste bijdrage aan de gemeentelijke schatkist, via onroerend goed en aanvullende belastingen. De activiteit in de landbouwsector is zeer dynamisch en gevarieerd, zoals blijkt uit de analyse van de subsector, maar met zeer ernstige problemen op het gebied van winstgevendheid en productiviteit van de productieketen; Wat de veeteeltsector betreft, moet een heel duidelijk onderscheid worden gemaakt tussen twee trends in de activiteit, een bestaande uit goed opgeleide ondernemers, met een hoge mate van technificatie en investeringen in adequate en moderne infrastructuur, die zich toeleggen op pluimvee en vee. ; Een andere sector van veehouders heeft een uitgebreide veeteeltactiviteit, in afgelegen gebieden van de gemeente, met weinig geavanceerde technologieën, net zoals er andere ambachtelijke producenten in de varkens- en visteelt zijn, die een activiteit met een lage winstgevendheid ontwikkelen en die moeilijk bij kunnen blijven de meest technische producenten.



Industrie en handel en dienstverlening stedelijke sector

Wat betreft stedelijke handel en diensten, het zijn activiteiten met een gematigde dynamiek en werkgelegenheid voor ondernemers en op kleine schaal voor individuen. In de stedelijke sector worden commerciële activiteiten uitgeoefend via 699 vestigingen, voornamelijk winkels (25,18%). In het algemeen worden stedelijke commerciële activiteiten uitgeoefend via bedrijven die weinig werkgelegenheid genereren of als zelfstandige dienen, zoals het geval is met winkels, die voor meer dan 98% door dezelfde eigenaren worden bediend. Er is maar één supermarkt die meer dan 10 banen genereert, twee die er 4 genereren en de rest een of twee. e 8195; Bouwmarkten genereren weinig werkgelegenheid, aangezien de meeste niet meer dan 8 banen opleveren. e 8195; De rest van de bedrijven genereert in feite banen. e 8195; We hebben een panorama van een groot aantal commerciële bedrijven, met een lage samenstelling van kapitaal en het genereren van werkgelegenheid. e 8195; Voor het stedelijk gebied genereren ze 951 banen, wat ook overeenkomt met ongeveer 37%, hoewel dit in vergelijking met algemene activiteit, inclusief plattelandsactiviteiten, 5,8% aan werkgelegenheid betekent. e 8195;



De industriële sector heeft twee grote bedrijven met afdelingsdekking: één genereert ongeveer 190 banen. e 8195; De bakkerijen bij het creëren van werkgelegenheid die produceren voor een regionale markt blijven belangrijk: Barranca, San Vicente, Betulia, Sabana de Torres, Girón, Rionegro - en kleding. e 8195; Ze contracteren ook maquila in de huizen van de arbeiders. e 8195; De verkoop omvat enkele nationale markten. Deze drie activiteiten genereren 82% van de industriële werkgelegenheid. e 8195; Een van de grootste moeilijkheden van de industrieën zijn de kosten van openbare verlichting, die in vergelijking met het grootstedelijk gebied te duur zijn. Industrieën zijn goed voor 22,6% van de werkgelegenheid, maar in vergelijking met landelijke gebieden dalen ze tot 3,57%.

In de dienstensector die wordt geleverd door particuliere of gemengde kapitaalvennootschappen, zijn er 166 en ze genereren 366 banen, die in de stedelijke sector bijna 25,8% vertegenwoordigen. e 8195; Het belangrijkste bij het scheppen van werkgelegenheid is vervoer, dat ongeveer 30% bijdraagt. e 8195; Nu, met betrekking tot alle werkgelegenheid, met inbegrip van werkgelegenheid op het platteland, beslaat het stedelijke dienstengebied 4,07%.

De publieke sector genereert 217 banen, wat overeenkomt met 25% van de bezetting in stedelijke functies. e 8195; Het gemeentelijk belang ervan is echter verminderd en vertegenwoordigt slechts 2,41%, ongeveer.

Institutionele (burgemeesterskantoor), sociale, huishoudelijke en aanvullende diensten, naast transport en financiële diensten, zijn even belangrijk in de gemeente. Een relevante activiteit is de financiële dienstverlening via COOMULTRASAN LTDA.

Toeristische activiteit

In dit gebied is er weinig ontwikkelingsdynamiek, aangezien het een economisch onbenutte activiteit is in de gemeente, ondanks het landschaps- en ecotoeristisch potentieel en de nabijheid van het grootstedelijk gebied van Bucaramanga, tot de aanwezigheid op haar grondgebied van de luchthaven Palonegro en recreatiegebieden zoals de Pozo del Águila, Pozo de la Dicha en de El Gallego Spa, die, hoewel ze niet goed bewaard zijn gebleven, het object van ontwikkeling en bron van inkomsten kunnen zijn.



De regio Magdalena Medio is rijk aan moerassen waar vis wordt geëxploiteerd en geschikt is voor het beoefenen van watersporten. De belangrijkste zijn; San Silvestre, Opón, El Tigre en El Llanito y Chucurí in Barrancabermeja, Paredes, Torcoroma, Yarirí en La Doncella in Puerto Wilches. Ze bevinden zich allemaal op een gemiddelde hoogte van 200 meter boven zeeniveau.

---